Podsumowanie rundy jesiennej sezonu 2002/03

Granit Czarna Góra jako beniaminek prezentuje się w rozgrywkach Klasy A bardzo dobrze. Różnica poziomów między rozgrywkami A i B Klasy nie jest na tyle duża, by czarnogórzanie drżeli przed rywalami, najlepszym tego przykładem jest choćby zwycięstwo w derbowym pojedynku z wiceliderem ligi - Watrą Białka Tatrzańska.

GRANIT CZARNA GÓRA

SEZON 2003/03 (JESIEŃ) - KLASA A - 9 MIEJSCE

• 13 rozegranych spotkań - 4 zwycięstwa - 6 remisów- 3 porażki - 18 punktów
• stosunek bramek: 20:24
• u siebie: 6 - 3 - 2 -1 - 11 - 13:10
• na wyjeździe: 7 - 1 - 4 - 2 - 7 - 7:14

Beniaminek nie był dostarczycielem punktów jak niektórzy przed sezonem przewidywali. Mało tego, faworytom napsuł wiele krwi. W początkowej fazie mistrzostw był - obok Gronika Gronków - rewelacją jesieni. Potem jednak dostał małej zadyszki i ostatecznie uplasował się na dziewiątym miejscu pozostawiając w pokonanym polu wiele renomowanych firm. To młoda, perspektywiczna drużyna, która niebawem może być groźna dla najlepszych.

- Pierwszy mecz i pierwsze zwycięstwo w Klasie A podbudowało nas. - mówi grający prezes Mariusz Maryniarczyk. - Wcześniej każdy nas straszył, że będziemy dostarczycielami punktów i nasz pobyt w Klasie A będzie jednoroczny. Udowodniliśmy, że potrafimy stawić czoła bardziej doświadczonym i mocniejszym personalnie zespołom. Nasza dobra postawa wynikała z ambitnej postawy całego zespołu, któremu chciałbym podziękować. Chociaż nie wszyscy mogli uczestniczyć w treningach, ale jakoś sobie radziliśmy.

Przegraliśmy wysoko na wyjeździe z Orawą, a dodatkowo osłabił zespół na kilka spotkań nasz stoper, który ujrzał czerwoną kartkę. Później przyszła przegrana z Gronikiem, ale nie załamaliśmy się tymi niepowodzeniami. Graliśmy "swoje", ciułając punkt do punktu. Wygraliśmy na wyjeździe z mierzącym wysoko Lubaniem Tylmanowa. Mamy też na rozkładzie wicelidera tabeli Watrę. W tym miejscu chciałbym się pochwalić sporym osiągnięciem na niwie organizacyjnej.

Rozgrywki w Klasie A rozpoczęliśmy na nowo wybudowanym boisku. Chciałbym więc podziękować całemu zarządowi, który włożył wiele wysiłku i czasu, żeby zespół mógł przystąpić do rozgrywek na wymiarowym boisku i mógł korzystać z zaplecza socjalnego. W kilku spotkaniach byliśmy zespołem lepszym, ale musieliśmy się zadowolić podziałem punktów. W końcówce sezonu doznaliśmy wysokiej porażki z Szaflarami, ale złożyło się na nią kilka przyczyn. Przede wszystkim kontuzje, w tym bardzo mocnego punktu w bramce - Piotra Gogoli, który złamał palec. Słabo w tym meczu zagrała defensywa.

Już z tej wyliczanki wynika, że mogliśmy jesień zakończyć na wyższej pozycji. Między innymi dzięki nie najlepszej skuteczności. Dziękuję trenerom Edwardowi Trzopowi i Dariuszowi Twardoszowi, bo to ich dzieło.

Rozegrane mecze:

Statystyki ligowe zawodników:

--

autor: Stefan Leśniowski.

źródło: Gazeta Krakowska.